Allah aşkı kalplerin azığı, ruhların gıdası, derecelerin en yükseğidir
Kur’ân-ı Kerîm’de temiz sevgi olan aşkın adı mahabbettir. Onsuz insan ölülerden sayılır. Onu kaybeden karanlıklarda kalır.
Temiz sevgi olan aşkın Kur’ân’daki adı mahabbettir. İmam-ı Gazali’nin dediği gibi mahabbet, makamların en yücesi, derecelerin en yükseğidir. Kalplerin azığı, ruhların gıdası, gözlerin bebeğidir. Mahabbet bir hayattır. Onsuz insan ölülerden sayılır. Bir nurdur, onu kaybeden karanlıklarda kalır. Mahabbettir ki canları, asla erişemeyecekleri mertebelere uçurur. Mahabbet iki yönlüdür. Allah’tan kula, kuldan Allah’a. Kur’ân’da her iki sevgi hakkında da çok kanıt vardır. Bir kısmını analım: “Allah öyle bir kavim getirecek ki onları sever, onlar da O’nu severler...” (Maide: 54), “Allah çok tövbe edenleri ve temizlenenleri sever” (Bakara: 222), “İnananlar, Allah’ı her şeyden daha çok severler” (Bakara: 165).
Allah’ın Elçisi de Allah’ı her şeyden çok sevmeyi imanın şartı saymıştır. Ebu Rezin el-Akil kendisine, “Ey Allah’ın Elçisi, iman nedir” diye sorunca, “Allah ve Elçisi, sana her şeyden daha sevgili olmaktır”demiş (İbn Hanbel, Müsned: 4/11) ve buyurmuş ki:“Hiçbiriniz, Allah ve Elçisi, kendisine her şeyden daha sevgili olmadıkça inanmış olmaz”(Nesai, İman: 2-4 İbn Mace, Fiten: 23 İbn Hanbel, Müsned: 4/11).“Kul, beni ailesinden, malından ve tüm insanlardan daha çok sevmedikçe inanmış olmaz”(Buhari, İman: 8, Eyman: 3 Müslim, İman: 69, 70).
Güzel işler yapanlar
Ebu Hüreyre’nin rivayet ettiği bir hadis de şöyledir: “Allah, bir kulu sevince Cebrail’i çağırıp, ’Ben falanı sevdim, sen de sev’ der. Cebrail de onu sever. Sonra onun için yer(halkın)da kabul konulur (insanlar onu severler)” (Buhari, Bedul-halk: 6, Edeb: 41 tevhid: 33 Müslim, Birr: 157). Ebu Hüreyre, buğuz hakkında da bunun tersi olacağını söylemiştir.“Rahman, inanıp güzel işler yapanlar için (gönüllere) bir sevgi koyar” (Meryem Suresi: 96) ayeti de bu hadisi teyit etmektedir. Peygamber şöyle dua etmiştir: “Allahım, bana seni sevmeyi ve seni seveni sevmeyi ve beni sana yaklaştıracak işleri sevmeyi lütfeyle, senin sevgini bana nefsimden, ailemden ve soğuk sudan daha sevgili eyle” (Tirmizi, Daavat: 72, 73).
